سلام خانم يا آقاي اميري
باعث شدي من هم خواننده‏ي اين وبلاگ بشوم.

خيلي زيبا بود!
مي‏تواند يك الهام يا مكاشفه باشد يا يك شعر ژرف!

بنويس. خواهش مي‏كنم ادامه بده! مبادا در حصر كامنت‏هاي اعورانه‏ي آدم‏ها بماني!
روزي شايد به فكر وادار شوند.

غمناك نبايد بود از طعن حسود اي دل
شايد كه چو وابيني خير تو در اين باشد