نوح را مسخره مي كردند! و نوح مي سوخت و مي ساخت.
تحمل مسخره هاي ياوه گوياني كه خواب غفلت بر خشكي ميخ كوبشان كرده و حتي دور ترين افق نگاهشان بر خاك است و اگر خيلي تلاش كنند بر كف هاي لب ساحل ،سخت نيست.چون بايد به دور دست ها نگريست به آنجا كه مرغان درييايي را نيز ياراي پر زدن به آن ديار نيست.
به آنجا كه اوست!
